Foto patiëntverhaal 10 03

‘Ik laat me graag verrassen’

Annie Jacobs, revalidant hersenletsel

In april 2 jaar geleden werd Annie Jacobs na een longembolie en een hartstilstand met spoed opgenomen in Zuyderland Heerlen. Er volgden nog twee hartstilstanden en om erger te voorkomen werd ze drie dagen kunstmatig in coma gehouden. “Zonder die coma was ik eigenlijk al dood geweest”, vertelt Annie opmerkelijk nuchter.

Het bleek dat Annie is geboren met twee gaatjes in haar hart. Via één van die gaatjes is een bloedprop in haar longen terecht gekomen die de embolie veroorzaakte. Annie: “Toen ik na de coma wakker werd, was mijn hele linkerhelft verlamd. Ik mocht daarna drie maanden klinisch gaan revalideren bij Adelante in Hoensbroek. Ik leerde opnieuw trappen lopen, zitten en opstaan uit een stoel en me verplaatsen vanuit een rolstoel in een auto. Mijn korte termijngeheugen was weg. Ook daar kreeg ik training voor en ik heb veel handoefeningen gedaan. Langzaam kwam er weer wat beweging in mijn lijf, vooral dankzij de goede behandelaren bij Adelante. Ik mocht naar huis en ging in Eygelshoven verder in dagtherapie.”

Als gevolg van de verlamming bleef haar linkervoet gevoelloos. Annie ging verkeerd lopen. “Ik voelde niks in mijn linkervoet. Ook niet de kramp die ik kreeg waardoor ik op mijn tenen ging lopen en mijn voet scheef ging groeien. Dat ging niet goed, dus op aanraden van de revalidatiearts bij Adelante werd ik doorverwezen naar de Maartenskliniek in Nijmegen. Daar hebben ze mijn achillespees verlengd, mijn voet gebroken en rechtgezet en mijn dikke teen vastgezet. Toen het gips er vanaf ging, ben ik weer terug naar Adelante gegaan. Ditmaal in dagbehandeling twee keer per week voor looptherapie en beenoefeningen. Volgende week heb ik een afrondend gesprek met de revalidatiearts. Thuis moet ik gewoon blijven oefenen. Dat doe ik het liefst op blote voeten. Behalve in de huishouding heb ik thuis verder geen hulp meer nodig. Mijn man heeft een inloopdouche gemaakt en via de Wmo heb ik een scootmobiel. Ik kan weer uit de voeten. Of ik ooit mijn korte termijngeheugen weer helemaal zal terugkrijgen? En of ik ooit weer zal kunnen lopen zoals vóór mijn coma? Ik zou het echt niet weten, maar ik laat me graag verrassen!”